Prostata lub gruczoł krokowy znajduje się u podstawy pęcherza. Organ produkuje nasienie, które jest uwalniane do cewki moczowej podczas wytrysku. Sekret gruczołu krokowego stwarza optymalne warunki do życia plemników poza ciałem mężczyzny.
Fakty dotyczące prostaty
Aktywność prostaty jest kontrolowana przez męskie hormony płciowe. W okresie dojrzewania wzrasta poziom testosteronu, co powoduje aktywny wzrost gruczołu krokowego. Maksymalna objętość prostaty wynosi 20-40 lat.
Zapalenie gruczołu krokowego
Zakaźne zapalenie gruczołu krokowego jest zwykle wywoływane przez bakterie lub wirusy. Rzadziej choroba może być powikłaniem zapalnych schorzeń urologicznych - najądrzy, cewki moczowej, pęcherza moczowego.
Niezakaźne zapalenie gruczołu krokowego w jego przejawach praktycznie nie różni się od zakaźnego. Różnice dotyczą wyników ankiety: w przypadku tego typu choroby patogen nie jest wykrywany.
Objawy
W większości przypadków zapalenie gruczołu krokowego zaczyna się ostro. Istnieją trzy formy ostrego zajęcia gruczołu krokowego:
- Nieżyt, któremu towarzyszy lekkie zaburzenie oddawania moczu i łagodna bolesność za kością łonową i odbytem.
- Folikularny, w którym naruszenie oddawania moczu i bolesność jest bardziej wyraźne.
- Ropny, któremu towarzyszy silny ból, gorączka, pogorszenie stanu ogólnego i problemy z oddawaniem moczu. Rozprzestrzenianie się infekcji w mosznie prowadzi do zapalenia jąder (zapalenie jąder). Czasami w miednicy małej pojawiają się ropne ropnie.
Bez leczenia choroba staje się przewlekła. Ostre objawy ustępują, objawiając się okresowo podczas hipotermii, poza sezonem (wiosna-jesień).
Czasami choroba natychmiast staje się przewlekła. W tym przypadku objawy choroby nasilają się stopniowo, co powoduje, że wielu mężczyzn kojarzy je nie z zapaleniem gruczołu krokowego, ale ze zmianami związanymi z wiekiem.
W przewlekłym zapaleniu gruczołu krokowego występują:
- częste oddawanie moczu, pojawienie się nagłej potrzeby, szczególnie w nocy;
- powolne, przerywane, słabe ciśnienie moczu;
- ból podczas wytrysku;
- problemy z potencją.
Zmiany patologiczne wpływają na ściany pęcherza, nerek i splotów nerwowych, które trafiają do prostaty. Prowadzi to do bólu pleców i trudności w oddawaniu moczu. Obserwuje się ból podczas erekcji i wytrysku.
Nieprzyjemne zjawiska ustępują wraz z wyznaczeniem odpowiedniego leczenia. Im szybciej pacjent zacznie być leczony, tym większa szansa na pełne przywrócenie zdrowia.
Aby zdiagnozować zapalenie gruczołu krokowego, wykonuje się następujące czynności:
- badanie ogólne, zebranie wywiadu, ocena dolegliwości i nasilenia objawów;
- cyfrowe badanie doodbytnicze, podczas którego określa się wielkość gruczołu krokowego, jego gęstość i inne parametry;
- badanie rozmazu, moczu i płynu nasiennego w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową.
Leczenie zapalenia gruczołu krokowego
Leczenie dobiera się w zależności od przyczyn przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. W przypadku infekcji dobrze dobrany przebieg leków może całkowicie wyeliminować przyczynę procesu zapalnego.
Kiedy pojawiają się komplikacje, leczenie ma na celu ich wyeliminowanie. Pacjentowi przepisuje się leki i zabiegi poprawiające mikrokrążenie, łagodzące obrzęki, eliminujące ból i normalizujące funkcję gruczołu.
Leczenie zapalenia gruczołu krokowego jest łatwiejsze, gdy diagnozę stawia się na wczesnym etapie rozwoju choroby. Jednak współczesna medycyna może pomóc pacjentom z przewlekłymi chorobami.
Aby zapobiec zaostrzeniom przewlekłej postaci choroby, przeprowadza się leczenie przeciw nawrotom, które pozwala kontrolować przebieg zapalenia gruczołu krokowego, unikając powikłań.
W tym celu przepisuje się masaż prostaty, leki przeciwskurczowe i przeciwzapalne. W zaawansowanych, przewlekłych przypadkach, gdy leczenie nie przynosi pożądanego efektu, wykonuje się chirurgiczne usunięcie gruczołu krokowego.
Ważne czynniki dotyczące zapalenia gruczołu krokowego
- Przepisanie leczenia jest możliwe dopiero po postawieniu dokładnej diagnozy.
- W zaawansowanych przypadkach można znacznie poprawić stan pacjenta i poprawić jego jakość życia.
- Zanik objawów zapalenia gruczołu krokowego nie jest wskazaniem do zakończenia leczenia.
- Choroba nie przekształca się w raka.
- Zapalenie gruczołu krokowego nie jest powodem do rezygnacji z seksu, poza ostrym okresem, któremu towarzyszy ból podczas erekcji i wytrysku.
Gruczolak prostaty
Gruczolak to łagodny przerost (powiększenie) gruczołu krokowego. W ostatnich latach choroba stała się znacznie „młodsza". Przypadki przerostu prostaty stwierdza się nawet u pacjentów powyżej 30 roku życia. W tej grupie prawdopodobieństwo wykrycia gruczolaka wynosi około 10%.
W wieku 65 lat u co drugiego mężczyzny rozpoznaje się przerost prostaty. U pacjentów po 70. roku życia wielkość gruczołu krokowego przekracza normę w prawie 90% przypadków.
Niebezpiecznym objawem gruczolaka prostaty jest tworzenie się węzłów ściskających cewkę moczową. Guzki rosną powoli, więc zaburzenia oddawania moczu rozwijają się stopniowo.
Według najpowszechniejszej teorii rozwój gruczolaka prostaty jest konsekwencją zaburzenia równowagi hormonalnej, która rozwija się wraz z wiekiem w organizmie mężczyzny.
Objawy
Co czwarty pacjent zauważa trudności w oddawaniu moczu. Silne mięśnie pęcherza są początkowo w stanie wycisnąć mocz. Jednak wraz z postępem gruczolaka mechanizmy kompensacyjne przestają sobie radzić, a pacjent ma problemy z oddawaniem moczu:
- przerywany strumień;
- słabe „ciśnienie" moczu;
- opóźnianie procesu oddawania moczu;
- uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza;
- skurcze bóle.
Im większy staje się gruczolak, tym wyraźniejsze stają się objawy. Chęć staje się częstsza i zaczyna przeszkadzać w nocy. W zaawansowanych przypadkach dochodzi do zjawiska paradoksalnego: ciągłe podrażnienie ściany pęcherza prowadzi do jej niekontrolowanego skurczu i nietrzymania moczu.
Zatkanie pęcherza prowadzi do zapalenia (zapalenia pęcherza) i wywołuje tworzenie się kamieni. Stopniowo infekcja przenosi się do nerek, powodując ich ropne zapalenie - odmiedniczkowe zapalenie nerek. Może rozwinąć się aparat kielichowo-miedniczny nerkowy - wodonercze. W rezultacie u pacjenta rozwija się niewydolność nerek.
Ciągłe wysiłki podczas oddawania moczu u starszych pacjentów powodują problemy z sercem i naczyniami krwionośnymi. Zdarzają się nawet przypadki udarów, które miały miejsce podczas próby „wyciśnięcia" moczu z siebie.
Diagnostyka
Podczas badania urolog ocenia stan fizyczny pacjenta i jego gruczołu krokowego. Ocena gruczołu krokowego obejmuje określenie jego wielkości, konsystencji i kształtu.
Pacjentowi przypisuje się ogólne badanie moczu, USG narządów miednicy, USG pęcherza w celu określenia poziomu moczu zalegającego, USG gruczołu krokowego za pomocą czujnika doodbytniczego, cystoskopię i urofluometrię. Liczba wymaganych badań może się różnić w zależności od charakterystyki przebiegu choroby.
Leczenie
Istnieje wiele sposobów na zmniejszenie nasilenia objawów. Najskuteczniejsze z nich to dostosowanie reżimu picia, odmowa picia kawy i alkoholu. W takim przypadku chęć w nocy będzie znacznie mniej przeszkadzać pacjentowi.
W leczeniu gruczolaka prostaty stosuje się dwie grupy leków:
- Alfa-blokery, które zwiększają przepływ moczu przez drogi moczowe. Pacjenci zauważają poprawę swojego stanu niemal natychmiast po rozpoczęciu leczenia. Efekty uboczne obejmują zawroty głowy, niskie ciśnienie krwi i ogólne osłabienie.
- Leki blokujące testosteron zmniejszają gruczoł. Efekt widoczny jest już po kilku miesiącach.
Obecnie najbardziej skuteczną i bezpieczną metodą jest łączne podawanie alfa-blokerów i testosteronu.
Przezcewkowe wycięcie gruczołu krokowego jest najskuteczniejszym sposobem usunięcia gruczolaka i przywrócenia prawidłowego oddawania moczu. Operacja nie wymaga nacięć skóry. Wszystkie instrumenty i aparat są wprowadzane przez cewkę moczową. Tkankę prostaty usuwa się za pomocą manipulatora wyposażonego w pętlę elektryczną.